Rzeczywiście,ja miałam kiedyś problem gdy moje dziecko było malutkie z pozdrowieniem anielskim " Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami,

Dlaczego nie  kobietami ? ,pytało dziecko... Jakoś zrozumiało.< No ale, żeby broniła?? >  jeszcze jak! -na obronę ukochanego mężczyzny,nie  trzeba męskiej szabli .

Wystarczy nałęczka. Mój ci on jest!

Wystarczy nałęczka. Mój ci on jest!

Nie szkodzi,to takie miłe ,że i trzy razy to działa. Pozdrawiam

No to ciekawe. Bo ja akurat w sumie największą łatwość mam z kończącą "Pod Twoją obronę", zdarza mi się odmawiać ją także wielokrotnie w ciągu dnia. Ale dużo czasu zajęło mi włączenie w Różaniec fatimskiego "O mój Jezu, przebacz nam...". Trudno mi było nauczyć się tych paru słów, serio. 

Takie modlitewne trudności chyba wiele mówią o naszej psychice, o jej "dołach" pogrzebanych w podświadomości?

A co do rzeczy - Bóg zapewne chciał tak właśnie "zorganizować" przyjście Chrystusa, że zrodził się z kobiety. Męski pierwiastek (czyli może cały zestaw chromosomów, a może tylko Y) otrzymał nadprzyrodzony, ale żeński zestaw chromosomów wraz z X otrzymał od ziemskiej kobiety, konkretnej osoby. W połączeniu z wiedzą, jak trwałe jest DNA daje to taką biologiczną "pieczęć" pod obietnicę zmartwychwstania każdego z nas. Bóg jakby mówił: "Chcę żebyście mieli nieśmiertelne ciała, patrzcie jak bardzo chcę." Tak to stworzył, że kobiety przekazują życie od tysięcy lat dalej, a sam zapis cielesnej unikalności każdego z nas przetrwa wieki. Jest też w PŚ informacja, że kobieta została stworzona później niż mężczyzna, jest "nowsza". Kobieta to widomy znak nieśmiertelności, nosicielka wiecznego życia. Królowa stworzenia. A Maryja jest tej królewskości archetypem. Nic dziwnego, że boimy się jej poddać ;) 

Kiedyś podczas modlitwy osłonowej, gdy modliliśmy się modlitwą różańcową przyszła do nas OSOBOWA RADOŚĆ, która była z nami. Bardzo pozytywne przeżycie, lecz nie czuję się przez to jakoś szczególnie wyróżniony. Myślę, że każdy może TEGO doświadczyć.