Skończenie Świata

 

Na pewno kiedyś już pisałem o automatycznym odkurzaczu mojej Żony. Czy jak tam on się nazywa… Moja Żona zresztą mówi na niego „ona”, to znaczy mówi „moja Ksiajomi”. Ale to jest pewnie seksizm, więc trudno mi to propagować. Choć to żeński seksizm, ale jednak nieładnie. Chyba nieładnie… No nie wiem sam.

Może wyjaśnię czemu tak sądzę - Anita mówi na nią ona, bo uważa, że „ona” dobrze sprząta. Jakby sprzątała źle… No, to już sami musicie się domyślić.

Przypuszczam, że pisałem już o Ksiajomi, bo Anita bardzo ją lubi. Powiedziała kiedyś, że Ksiajomi potrafi sprzątać, oczywiście tylko w pewnym wąskim aspekcie, równie dobrze jak sama Anita. Jesteśmy małżeństwem od ponad 42 lat i ja jeszcze czegoś takiego o nikim i niczym nie słyszałem z ust Żony.

Od tego dnia, kiedy to usłyszałem, zacząłem się tak dyskretnie kłaniać odkurzaczowi.

No, nie robię z tego jakiejś ceremonii, ale delikatnie uchylam głowę. A ja się ostatecznie kulom nie kłaniam. Tak o sobie myślę przynajmniej.

Tak więc wspomniana Ksiajomi zwykle sprząta sobie rano. Terroryzuje ludzi i zwierzęta (to znaczy mnie i Borysia) bo ma na to zezwolenie. I owszem, jest bezczelna i w pełni wykorzystuje swoją uprzywilejowaną pozycję. Małpa.

Aż do wczoraj. Bo wczoraj Ksiajomi zupełnie nieoczekiwanie zaczęła sobie, jakby niby nigdy nic, odkurzać wieczorem, kiedy akurat byli u nas goście. Goście siedzą, jedzą, a tu nagle Ksiajomi prostu pod nogi i warczeć zaczyna. Oczywiście została natychmiast doprowadzona do porządku i wróciła do miejsca ładowania. Ale dziś Żona zaczęła analizować ten przypadek niesubordynacji.

Mogło oczywiście chodzić o złamanie praw robotyki sformułowanych przez Asimova, mógł to być bunt sztucznej inteligencji.

Ale przecież ten odkurzacz (bo tak naprawdę to jest On przecież a nie Ona!!) nie ma żadnej inteligencji, a z Asimova to czytał najwyżej pierwszy tom, jak go kiedyś niechcący wessał.

A w pierwszym tomie nic nie ma o prawach robotyki!!!

To znaczy chodzi mi o pierwszy tom „Fundacji” rzecz jasna. Asimov pisał też inne rzeczy, ale ten chiński kołek warczący nie ma o tym zielonego pojęcia!

W rzeczywistości okazało się, że nie chodzi o żadną tam robotykę, ale Ksiajomi po prostu nie skończyła dnia.

Było to rzecz jasna spowodowane przez moją własną interwencję (nie zgłaszajcie się jeśli ktoś to przewidział. Każdy powinien to przewidywać!). Zdenerwowany tym, że odkurzacz jeździ mi po nogach bez uprzedzenia odesłałem go do bazy, ale zrobiłem to w sposób niewłaściwy. Ksiajomi zrozumiała, że dzień się jeszcze nie skończył, nadejdzie chwila zapłaty (to jest parafrazowany cytat z Wojaka Szwejka) i w najmniej odpowiednim momencie wyskoczyła spod łóżka, gdzie sobie na ogół spoczywa.

Ten felieton jest, jak się pewnie domyślacie, całkowicie nie o tym.

We wczorajszym kazaniu na niedzielę ojciec Szustak powiedział, że słowa Chrystusa „będę z wami aż do skończenia Świata” wcale nie muszą się odnosić do Końca Świata, ale mogą po prostu oznaczać, że każdego dnia powinniśmy zakończyć nasz dzień. Pożegnać wszystkie sprawy załatwione, ale i te niezałatwione, wygrane, ale także przegrane. Znaleźć miejsce poza Światem. I tam właśnie spotkamy Boga (w Trójcy Świętej, bo wczoraj było właśnie Święto Trójcy), który będzie z nami jadł kolację (tam było „wieczerzał”, no ale nie przesadzajmy - ja nie wieczerzam więc to by nie było o mnie!).

Myślę, że ja, bo nie wiem jak Wy, często o tym zapominam. Żyję więc tak jakby dzień się nie skończył. Opisał zresztą kiedyś bardzo ładnie ten stan Edward Stachura. Taki stan niekończącego się dnia.

W tym stanie gotów jestem, tak jak wspomniany chiński odkurzacz, wyjechać znienacka przy gościach spod łóżka i podjąć działania odkurzające.

Mam jedynie nadzieję, że Wam się to nie zdarza.

Trzeba dążyć do Kończenia Świata we właściwym czasie. Inna sprawa - jak wyczuć ten czas?

---

tagi: odkurzacz  skończenie świata 

	lukasz-swiecicki
	17 czerwca 2025 15:26

8     468    5 zaloguj sie by polubić