Kobiety z depresja są nadwrażliwe, ale mężczyźni bez depresji też..

Naukowcy z Uniwersytetu Michigan i Chicago wykazali przy pomocy techniki neuroobrazowania, że reakcja na smutny i neutralny wyraz twarzy zależy od płci badanej osoby.

Umiejętność właściwego odróżniania wyrazu twarzy – smutnego (wrogiego), neutralnego i szczęśliwego jest, choć to dość łatwo chyba przeoczyć, niezwykle istotną umiejętnością społeczną. To przecież głównie na tej podstawie ludzie postrzegają swoje otoczenie jako przychylne i wspierające, lub wrogie, obce, obojętne. Z pewnością w bardzo dużym stopniu wpływa to na różnego rodzaju relacje społeczne.

Pewnie także w związku z tym od dłuższego czasu prowadzone są badania dotyczące umiejętności rozpoznawania wyrazu twarzy przez osoby z różnymi zaburzeniami psychicznymi, w tym także z depresją (inne przypuszczenie jest takie, że po prostu dość łatwo zrobić takie badanie, ale to złośliwe i małostkowe przypuszczenie, które oddalam od siebie z całą mocą mojej pogodnej i łatwowiernej duszy…).

Zasadniczo wykazano, że problemy z prawidłowym rozpoznawaniem występują nie tylko u osób z aktywnym epizodem depresyjnym, ale także u pacjentów w stanie remisji. Autorów wspomnianego badania (opublikowane w Journal of Affective Disorders, ale nie chcę zawracać głowy nudnymi detalami) zastanowiła jednak znaczna rozbieżność wyników poszczególnych obserwacji.

Należy dodać, że w tych badaniach wykorzystuje się zwykle czynnościowy rezonans magnetyczny – to znaczy reakcja na wyraz twarzy jest oceniana nie przy pomocy jakiegoś kwestionariusza tylko poprzez identyfikowanie różnego poziomu aktywacji określonych struktur mózgu – można się więc spodziewać, że takie badania powinny dawać precyzyjne i powtarzalne wyniki (nie, że coś się komuś zdaje, tylko po prostu normalnie takie żaróweczki mu się w mózgu zapalają – jakie to miłe i w psychiatrii rzadko spotykane. Może i na szczęście, że rzadko z drugiej strony – bo przecież to by kusiło, oj kusiłoby jak nie wiem!). Autorzy wysunęli w związku z tym hipotezę zgodnie z którą na wyniki badań mogłaby wpływać płeć badanych osób.

We wspomnianym badaniu wzięły udział 104 osoby, 58 z rozpoznaniem depresji, ale obecnie w stanie remisji (w tej grupie było 40 kobiet) i 46 osób zdrowych (30 kobiet). Przeprowadzono klasyczny test rozpoznawania emocji w wyrazie twarzy Facial Emotional Perception Test. Autorzy uzyskali interesujący wynik – okazało się bowiem, że u zdrowych mężczyzn aktywacja górnego zakrętu czołowego i prawego jądra grzbietowo-przyśrodkowego wzgórza na widok twarzy smutnych i neutralnych była istotnie większa niż u zdrowych kobiet, tymczasem w grupie osób z depresją w wywiadzie (aktualnie zdrowych!) proporcje były dokładnie odwrotne – to u kobiet stwierdzano większą aktywację wspomnianych struktur niż u mężczyzn.

Komentarz mój: Autorzy nie wysuwają zbyt daleko idących wniosków – piszą jedynie, iż w metodologii badań tego typu trzeba uwzględniać wpływ płci. Można się jednak zastanawiać czy na przykład większa częstość występowania depresji u kobiet nie jest związana z nadmierną identyfikacją nieżyczliwych wyrazów twarzy. Tylko dlaczego u zdrowych mężczyzn też występuje taka cecha i jakoś im nie szkodzi? Jak zwykle gruboskórni?

Jakieś pomysły na odpowiedź? Powtórzę dla nieuważnych – mężczyźni zdrowi mają w głowie tak, jak kobiety z depresją (aktualnie nie mające objawów co prawda). Czyli ta niby nadwrażliwość, która miałaby być przyczyną depresji, działa, ale u kobiet. A u mężczyzn nie, choć występuje! Innymi słowy – z wrażliwości kobiety dostają depresji, ale równie wrażliwi mężczyźni, bo pewnie nie wszyscy znowu tacy, jakoś nie dostają. Bądź mądry.

---

tagi: kobiety  mężczyźni  reakcja na wyraz twarzy 

	lukasz-swiecicki
	13 stycznia 2022 21:24

6     715    2 zaloguj sie by polubić